Ja lekker, daar sta je dan Xx, met je gepakte koffers op “Deventer Centraal”. Op weg naar je droombestemming. En zojuist is er omgeroepen dat er geen enkele trein meer rijdt door de opkomende storm. Niks. Code oranje. Flink geïrriteerd been je af op de eerste geüniformeerde perronist die je ziet om je verhaal te halen.
Yy, als NS-perronist heb je het vandaag wel helemaal gehad. Al die reizigers die niet het nieuws volgen en jou vervolgens de huid vol schelden nu echt de treinen niet meer rijden. Duh, KNMI en NS hebben hier ruim bijtijds voor gewaarschuwd. Tig keer. Aargh, nu komt er weer zo’n opgefokte idioot op je af.
Xx, je gaat wijdbeens voor die blonde NS-dame staan om los te gaan. En dán herken je haar. Zij was jouw eerste liefde. Middelbare school.
Yy, je ziet deze klant op je af komen. En je ziet… Oh nee, nee, niet díe gast, die ken je nog van vroegguh…
Het zijn steeds hardere tijden voor de gedrukte media. Er komen regelmatig nieuwe glossybladen bij die het niet langer dan twee/drie jaar volhouden. In de serieuzere, opiniërende media is het nog moeilijker om onderscheidend te blijven, bij-de-tijd en niet ingehaald te worden door allerlei online initiatieven. Het ene na het andere blad valt om. Online fora lijken de strijd te gaan winnen.
Lees verder “Van de redactie”
A en B, dit is jullie vierde trainingsweek in Estland, als vrijwilliger vanuit Nederland in het vrijwilligersleger van Estland. De training is hard, vet en jullie weten dat jullie hier op je plek zijn.
Gisteren hadden jullie een dag voor jezelf. Geen training of appèl. Rondlopen, praten met jullie Estse collega’s, genieten. Genieten van hún wodka. En ijswakken.
A, jij bent meerdere keren een ijswak in gesprongen om daarna op te warmen in het stookhok. Je bent hierheen meegegaan om B, om jullie eeuwenoude vriendschap, en nu je weet dat je tot het uiterste zal gaan om Europa te verdedigen..
B, tot gisteren wist je zeker dat je de juiste beslissing had genomen door samen met A hierheen te komen. Nu weet je het niet meer. A zie je smetteloos opgaan in de groep van vechters, en jij staat er buiten. Je denkt er over om na de training definitief terug te gaan naar Nederland, maar die koppijn, die enorme koppijn na de kutwodka van gister…
A, jij bent schrijver van beroep. Je timmert leuk aan de weg, doet t al jaren goed met fictie en soms wat non-fictie. Geen Literatuurprijs of knallende verkoopcijfers, en juist daarmee ben jij wel content. Zo kan jij creeeren zoals het uit jouw brein stroomt. Dat werkt, meestal.
B, jij schrijft dag-in, dag-uit je dagboek vol. Al jaren giet jij jouw zieleroerselen in dat ene cachet. Vorige week is er bij jou ingebroken. Je trof jouw huis kaal aan, alles weg. Erger dan dat; jouw schrijfboek was weg. (Dag boek)
A en B, als een soort ouder en kind zijn jullie al jaren het hart van DE SCHRIJVERSvereniging van Deventer. A’s gerenomeerdheid en B’s drive binden deze fanatieke club schrijvers. Vanavond moeten jullie een plan maken voor een televisieuitzending bij Eus’boekenclub in ‘t Burgerweeshuis.
A, jij bent de meest geliefde buurvrouw van de straat. Jij organiseert het jaarlijkse straatfeest, de bloemetjes voor de zieken en staat altijd klaar. Iedereen noemt jou ‘de sterke vrouw’. Zo heb je ook een langlopende band met je buren.
B, als zoon van de buurvrouw kom jij al jaren iedere week bij A over de vloer. Als inmiddels volwassen zoon van A’s buurvrouw, snap je nog steeds niet waarom jij nog altijd iedere week naar A gaat. Tot vanavond.
Na een cursus ‘ontspullen’ een jaar geleden heb jij, A, het roer helemaal omgegooid. Al die Alibabazooi en zo ging de deur uit. Vandaag had je het op de heupen en ben je een stap verder gegaan; Alle niet-noodzakelijk spullen zijn bij het vuilnis gegaan, dus ook de lievelingsbeer van je man/vrouw B.
B komt net thuis van een zware, lange en vermoeide werkdag.
Vandaag maken jullie kennis met vier personen die ieder nauw verbonden zijn met dit innovatieve bedrijf. Mag ik jullie voorstellen aan:
- Marge, de directeur van Ergo-Care (Adinda)
- Mo, het brein achter alle nieuwe technieken hier (Patrick)
- Sjoerd, klant van het eerste uur (Kevin)
- Jonah, rechterhand van de baas en neefje (Christian)
Lees verder “Juffrouw Jannies schoenen”
Eén kopje koffie – VOF De Kunst
Dames, het zwarte goud stroomt jullie beide door de aderen. Jullie zijn dé stoere dames in het mannenbolwerk van de koffiehandel.
Dieke, jij reist je hele leven al over de wereld op zoek naar de beste koffiebonen, de beste plantages en de beste omstandigheden voor de koffieboeren. Jij maakt je daardoor al lang hard voor betere prijzen en leefomstandigheden voor de koffieboeren en hun dorpen.
Lotte, jij bent de drijvende kracht achter de massale import van koffie naar Europa. Iedere handelaar of importeur moet langs jou. Jij bent echt een gewiekste zakenvrouw.
Jullie twee spreken elkaar geregeld 1-op-1. Zeker nu de koffieprijzen door het plafond gaan, willen jullie samen bomen over oplossingen en alternatieven.
Dieke, jij bent net terug van werkbezoeken in Costa Rica en hebt daar een aanbod gekregen dat je niet mag/ durft te negeren.
Jullie spreken elkaar hier net na Dieke’s reis naar Costa Rica.
Restaurant Intermedi staat voor puur eten en genieten in een eenvoudige ambiance. Oprichters Caspar en Alina, broer en zus, hebben dit concept in twintig jaar tijd eigenhandig vormgegeven; van experimenteren in eigen keuken tot het charmante restaurant van nu. Sinds 2013 worden jullie bijgestaan door souschef Koert. Samen hebben jullie toegewerkt naar die ene trofee: een Michelin-ster. In 2018 was het zo ver! Deze eer koesteren jullie tot op de dag van vandaag.
Lees verder “Intermedi”
A, jij bent een doorgewinterde politicus van het zuiverste soort én luis in de pels van De Tweede Kamer. Maar de jonge generatie, onder leiding van B, maakt je steeds vaker openlijk belachelijk. Na de aftrap van het nieuwe parlementaire jaar sta je nu, duurzaam als altijd, op de bus te wachten. Naast B.
