Jullie gaan trouwen! Op het moment zijn jullie druk bezig met de planning van de bruiloft. Uiteraard zijn jullie het niet over alles eens, maar als het gaat om de trouwambtenaar zitten jullie op één lijn: dat moet per se een BN’er zijn. Een van jullie zou dit regelen – maar door budget, jullie trouwdatum en een tikkeltje uitstelgedrag, is er maar een BN’er beschikbaar. En dat is nou niet bepaald de favo van jouw partner.
Life is music and music is life. Het motto van jullie vader. Jullie opvoeding was doordrenkt met muziek. Jullie hadden talent en muziek werd jullie daarnaast met de paplepel ingegoten. Het duurde niet lang voor jullie opgepikt werden door het grote publiek. Al snel hadden jullie een platencontract en maakten jullie hit na hit. Jullie toerden door heel Europa en op een gegeven moment kwam zelfs een wereldtour in beeld. Zo ver is het echter nooit gekomen.
Lees verder “De muzikale 3”
Persoon 1 (vader/moeder): in de vroege jaren tachtig was jij universitair onderzoeker in West-Duitsland. Op een dag hebben je partner en jij jullie kinderen halsoverkop meegenomen naar Oost-Duitsland, onder het mom van een dodelijk zieke oma. Bij het tankstation op de weg naar Berlijn bleken er echter Stasi-agenten te wachten en vertelden jullie het echte verhaal: jij was voor de DDR. Omdat jullie op het punt stonden gearresteerd te worden, zijn jullie naar Oost-Duitsland gevlucht.
Persoon twee (kind): jouw broer/zus was meerderjarig en kon dus op eigen houtje terug naar de BRD. Jij moest echter blijven en werd met je ouders DDR-burger. Je ouders beloofden je dat het daar het paradijs was, maar al snel realiseerde je, dat niets minder waar was. Je weet niet of je ouders hetzelfde dachten.
Lees verder “Heilstaat”
Persoon 1 en persoon 2, jullie zijn al jaren gelukkig getrouwd en wonen in de Vijfhoek met jullie bloedjes van hoogblonde kinderen. Enige tijd geleden is de vader van een van jullie overleden. Als gevolg hiervan hebben jullie de Tweede Wereldoorlogverzameling van zijn/haar vader geërfd.
Omdat het een behoorlijk grote collectie is, hebben jullie besloten het meeste te verkopen en alleen de dierbare stukken te houden. De collectie slinkt goed en het levert een leuk zakcentje op, maar het valt op dat alleen Nazi-voorwerpen overblijven, omdat een van jullie hier wel heel erg geïnteresseerd in blijkt te zijn.
De ander voelt zich hier niet comfortabel bij, en gaat, nu de kinderen naar bed zijn, hierover het gesprek aan met je partner.
