Persoon 1, jij bent trotse ouder van persoon 2, die wereldkampioen is in schaatsen. Toen jij op jonge leeftijd een passende sport zocht voor je kind, hadden jullie niet gedacht dat 20 jaar later een gouden plak om de nek zou hangen. Al sinds kleins af aan staat jouw leven in het teken van de sport van zoon/dochter. Zo sta jij bij elke wedstrijd te roepen aan de kant, heb je de studie sportmassage opgepakt en ben jij bij verlies het klankbord.
Persoon 2, jij hebt jaren lang getraind en een half jaar geleden kreeg jij voor je prestatie je eerste medaille. Een gouden zelfs! Maar jij weet dat jij deze prestatie niet alleen hebt bereikt. Zonder deze hulp had jij natuurlijk nooit gewonnen. Vandaag moet jij gaan vertellen dat je doping hebt gebruikt.
Shit – Bo Burnham
Jules en Robin, jullie hebben elkaar vorige week ontmoet in Islamabad, in het noorden van Pakistan. Beiden doen jullie een backpacking tour door India en Pakistan en het plan is om morgen te beginnen aan het hoogtepunt waar jullie allebei naar uitgekeken hebben: met een vliegtuigje de Himalaya in om daar 2 weken te trekken.
Het klikt geweldig tussen jullie.
De plannen dreigen nu alleen in het water te lopen want Robin is aan de racekak en kan alleen op de wc te zitten.
Jules, jij zit in tweestrijd want alles voor de komende 2 weken is geboekt. Je geld is daarna op en je moet dan naar huis. Ga je alleen of laat je Robin niet in de steek?
Persoon 1, jij hebt geprobeerd de eindexamenlijsten te hacken om je cijfer op te schroeven. Helaas zijn ze hier op school achter gekomen en moet jij op gesprek komen. Persoon 2, jij bent de directeur van de school.
Jullie zijn familie (broer-zusrelatie) en hadden voor Corona een goede band.
Tijdens Corona zijn jullie beiden qua insteek de andere kant op gegaan. Persoon 1 was van het afstand houden, vaccinatie en avondklok. Persoon 2 was van protesteren, ontkennen en complottheorieën. Jullie vonden dit destijds lastig, maar besloten dat het belangrijk was om de band goed te houden.
Nu, een aantal jaar laten merkt een van jullie dat de ander is doorgeslagen (of wel met het veilig houden of wel met complottheorieën). Je besluit de ander hier op aan te spreken.
Life on Mars? van David Bowie
Jullie leerden elkaar jaren geleden kennen als collega’s bij jullie eerste baan. Al snel werden jullie beste vrienden en deelden jullie alles met elkaar. Wat jullie ook deelden, was een sleur. Het leven was saai en zelfs alle films over andere werelden brachten niks nieuws. Jullie wisten niet hoe jullie je leven uitdagender konden maken. En eigenlijk, jullie durfden dat ook niet.
Dus toen jullie vijf jaar geleden van baan veranderden, maakten jullie de afspraak om al het normale 180 graden om te draaien. Jullie zouden dus altijd het tegenovergestelde kiezen van wat jullie in eerste instantie zouden doen of denken. Dit met de hoop om te ontdekken wat het is om echt vol te leven. Vandaag ontmoeten jullie elkaar voor het eerst in vijf jaar weer om te kijken wat deze afspraak jullie heeft gebracht. Oftewel beantwoorden jullie de vraag, is er meer in het leven?
Nynke, jouw puberzoon is jaren geleden om het leven gekomen door een ontgroening die vreselijk mis ging. De rechtszaak die hierop volgde liep helaas niet op een straf uit voor het studentencorps, door gebrek aan bewijs. Je kunt maar met moeite je leven op de rit krijgen nu jouw enige kind er niet meer is.
Tot er op een dag aangebeld wordt door Adinda. destijds hoofd van studentencorps en meest ijzige van allemaal. Nu staat ze hier met een boodschap.
Het kind slaapt nét. Eindelijk. Elk geluidje kan ‘m weer wakker maken. Hij sliep zo moeilijk omdat-ie haarfijn aanvoelt dat jullie al de hele avond kwaad zijn op elkaar en geen woord met elkaar gewisseld hebben. Naar hem poeslief, maar tegen elkaar: niets. Geen woord. Het verlangen is er wel, maar jullie zijn allebei te koppig om als eerste te beginnen. En dat blijft zo. De hele avond.
Wat vanavond wél moet gebeuren is dat de huiskamer nou eindelijk eens ingericht wordt na de verhuizing vorige week, want morgen komen de ouders op visite. Gelukkig is de drank al wel uitgepakt. Uiteraard.
Europapa van Joost Klein
Zweden, mei 2024: de ware toedracht
En toen was daar ineens die schorsing. Lang bleef het stil, waarom dan toch?
Jooske, het was jouw kans op een echte internationale doorbraak, het songfestival 2024. Je stond bést lekker in de lijsten. Maar er zijn dingen die jou te ver gaan, die zelfs een optreden op het songfestival niet waard zijn. Natuurlijk gaat dat niet om een cameravrouw die toch filmt. Daar zou je het niet voor op het spel zetten. Maar alleen jij en zij kennen de ware toedracht.
Hanne, jij hebt die klacht ingediend. Professioneel ben je wel wat gewend, je draait – letterlijk – al heel wat jaartjes mee en die artiesten zijn altijd rare snuiters. Maar dit…. kom op zeg, dit kon echt niet. Maar alleen jij en zij kennen de ware toedracht.
Vanavond, bijna 3 weken later, zien jullie elkaar voor het eerst weer. Wordt het tijd voor openbaarheid?
Het werd zomer – Rob de Nijs
Esther: jij hebt een zoon van 19, een cadeautje dat je overhield aan een nachtelijk avontuur met een jochie van 16, jij was destijds 28… Je zoon is een schat, maar zeker niet zo mannelijk als zijn vader toen al was, hij kan je niet eens helpen met het sjouwen van deze dozen!
Paul: de hele ochtend zie je haar al sjouwen, je nieuwe buurvrouw. Iets in haar maakt dat je blijft kijken. Je besluit haar maar eens je hulp aan te bieden.
Amanda, jij komt je voorstellen aan je nieuwe buren. Ze hebben de afgelopen tijd flink verbouwd aan hun klushuis, maar het is allemaal erg mooi geworden.
Rianne, jij bent net klaar met de verbouwing, de buren zijn heel geduldig geweest en je hebt een heel bijzonder bedankje in gedachten.
