Ons favoriete improvisatie format is dat van de ‘Nachtgasten’. Wij spelen dit format zo graag omdat het voor alle partijen spannend is. Als schrijver omdat de voorstelling valt en staat bij een goed verhaal. Als speler omdat je tot een week voor de voorstelling niets weet. Daarna leef je een week lang alleen met een kleine hint, zoals welke kleding je gaat dragen tijdens de voorstelling.

We hebben onze zelfgeschreven verhalen volgens het Nachtgasten format verzameld. Het schrijven van een verhaal kost ons gemiddeld 2 tot 3 dagen. Aangezien we deze verhalen maar 1 keer kunnen spelen, wisselen we deze graag uit met anderen. We hopen hiermee nieuwe verhalen terug te krijgen.

Mocht je zelf een verhaal hebben die je kan uitwisselen, dan houden we ons aanbevolen! De algemene verhalen zijn op de site te vinden. Wil je de geheimen bij het verhaal ontvangen, stuur ons dan een mailtje. Heb je zelf ook verhalen geschreven die je wil delen, laat het ons weten. 

Uitleg format ‘Nachtgasten’

Het format Nachtgasten is bedacht door Koen Wouterse, Jef Hoogmartens, Yorick Zwart en Niels Croiset.

In dit format krijgen de acteurs een achtergrondverhaal dat ze pas te horen krijgen tijdens de voorstelling. Tegelijkertijd met het publiek horen zij een algemeen verhaal en daarna krijgt elke acteur individueel een persoonlijk karakter met drie tot vijf geheimen. Het publiek kent alle geheimen, de spelers alleen de eigen geheimen. Ook tijdens het spelen weten de acteurs vaak niet wat er zich ontwikkelt terwijl ze achter de schermen staan. Dat merken ze wel weer als ze opkomen. Dit zijn de spelregels

Zelf verhalen schrijven?

Als je zelf ook verhalen wilt schrijven, dan hebben we een aantal tips op een rijtje gezet.


Buurthuis het rode plein

Het buurthuis ligt midden in deze volkswijk. Mensen zitten voor hun huizen op kratjes bier. Het grof vuil wordt doorzocht door manke Henk. Ze zeggen dat hij in het leger heeft gezeten. Maar niemand weet het zeker. De huizen zijn verouderd omdat de woningbouw nooit geld heeft om het op te knappen.

Lees verder “Buurthuis het rode plein”


De bende van Rietmolen

Je rijdt op herfstachtige dag over de landweg, de wind blaast de rood bruine blaadjes op het raam van je auto, her en der rijd je door de modder. Vroeger reden jullie hier met een rotgang over deze wegen, honderd was geen uitzondering. Nu rijd je langzaam ook al zou je harder willen het gaat niet, je zit namelijk al een tijdje achter een tractor.  Na wat een eeuwigheid lijkt slaat die rechtsaf en zie je de kerk van Rietmolen opdoemen. Jij slaat rechtsaf richting het ouderlijk huis van Ziggy.

Eens per maand komt de bende van Rietmolen nog bij elkaar. Ten minste degene die kunnen. Jullie zijn een bende omdat het altijd een zooitje was als jullie in de keet van Ziggy bij elkaar kwamen. Elk weekend was zuipen, lallen en af en toe een blow. Nu zijn jullie volwassen, maar het is traditie geworden om samen te komen om te drinken, te kaarten en te kletsen. Steeds vaker herhalen jullie verhalen uit jullie jonge jaren. Maar wat weten jullie eigenlijk over elkaars leven nu?

Lees verder “De bende van Rietmolen”