Daar zitten jullie dan, in een stacaravan op een lege camping in Zwitserland. Tussen jullie in de doos met juwelen van onschatbare waarde die uit het Louvre zijn gestolen. Jullie hadden het idee al 2 jaar, maar eigenlijk kon je nooit denken aan de tijd ná de roof. Maar nu is het dan zover en het is gewoon gelukt. Voldoening en ongeloof vechten om aandacht
Michel[le], Jules en Robin, jullie kennen elkaar van Les Beaux-Arts de Paris, waar jullie samen gestudeerd hebben, maar nu, 10 jaar later, is de lol er wel vanaf in het dure Parijs dat je geen droog brood kunt verdienen als je je niet wilt conformeren aan de eis om tastbare, mooie objecten te maken. Geen hond zit te wachten op performance art, want daar kan de kunsthandel niets mee. Het grapje “we zouden een overval moeten plegen” 2 jaar geleden bleef bij jullie alle drie sudderen en leek bij elk koffieuurtje aan de Rue Du Pont Aux Choux steeds concreter te worden.
Michel[le], het was jouw idee. Jij bent altijd degene die de meest wilde ideeën hebt. Soms worden ze uitgevoerd, maar meestal helemaal niet. Maar nu zit je hier dan toch met al die juwelen.
Jules, jij bent vaak erg sceptisch, eigenlijk de tegenpool van Michel[le]. Daar waar zij elk idee altijd meteen enthousiast omarmt, moet jij het vaak nog even aankijken. Jij bent altijd maar meegegaan met het grapje. Voor jou was het nooit meer dan een spannende fantasie. Maar nu zit je hier dan toch met al die juwelen.
Robin, jij bent praktisch ingesteld en handig, waarschijnlijk omdat jij als enige wél kunstobjecten maakt en daar komt nog heel wat bij kijken. Jij was daarom de afgelopen tijd van onschatbare waarde om de roof tot een succes te maken. En nu zit je hier dan ook met al die juwelen.
Jules en Robin, jullie zitten allebei op een bankje bij de zandbak te kijken naar jullie kinderen.
Jullie raken aan de praat en kennen elkaar ergens van vroeger, maar komen er maar niet achter waar jullie elkaar van kennen. De roeivereniging? De jeugdsoos van de kerk?
Robin, jou begint zo langzamerhand iets te dagen en je herinnert je weer dat je vroeger een enorme hekel had aan Jules, al lijkt dat nu toch wel echt een leuk iemand te zijn.
Jullie kinderen beginnen inmiddels steeds meer met zand naar elkaar te gooien.
Shit – Bo Burnham
Jules en Robin, jullie hebben elkaar vorige week ontmoet in Islamabad, in het noorden van Pakistan. Beiden doen jullie een backpacking tour door India en Pakistan en het plan is om morgen te beginnen aan het hoogtepunt waar jullie allebei naar uitgekeken hebben: met een vliegtuigje de Himalaya in om daar 2 weken te trekken.
Het klikt geweldig tussen jullie.
De plannen dreigen nu alleen in het water te lopen want Robin is aan de racekak en kan alleen op de wc te zitten.
Jules, jij zit in tweestrijd want alles voor de komende 2 weken is geboekt. Je geld is daarna op en je moet dan naar huis. Ga je alleen of laat je Robin niet in de steek?
Jules, Robin, jullie kennen elkaar via motormaatje.nl en zijn onderweg naar Spanje. Het regent nu al twee dagen en daarom wil Jules liefst zo snel mogelijk via de péages en ‘s nachts in een hotelletje. Robin protesteert omdat dat veel te duur gaat worden. De afspraak was om de Routes Nationale te nemen en te kamperen.
Jullie hebben net de tent opgezet. De douches blijken koud
Jules en Robin, jullie zijn tieners en jullie repeteren voor het toneelstuk dat jaarlijks op De Grote Avond wordt opgevoerd voor alle leerlingen en familieleden in de grote zaal van de schouwburg.
In jullie rol zijn jullie verliefd, maar wat het repeteren echt heel ingewikkeld maakt is dat jullie in het echt ook verliefd zijn op elkaar, maar dat weten jullie niet.
Jullie repeteren nu de scène van de tweede ontmoeting in het park
Bob/Bobby, Sam en Robin, jullie werken alle drie bij de recherche en werken al enige tijd samen als team. Bob als hoofd recherche en Sam en Robin allebei met een specialisme. Sam is gespecialiseerd in digitale recherche en weet als geen ander hoe die ‘verborgen’ informatie boven water weet te krijgen. Robins specialisme is financiële recherche en kan elke onrechtmatig verkregen bezitting op sporen.
Lees verder “The Squad”
Het zwart van de grillige takken steekt rauw af tegen het nachtelijke blauw. De maan staat in het eerste kwartier en wordt geplaagd door een voorbij schuivende wolk. Hier en daar is er nog een oranje of rode streep zonlicht te zien. Al snel zal de dag verleden zijn en de nacht het heden. De Poolster schijnt al fel. De eerste lantarenpalen flitsen aan, eerst nog met blauwig licht dat snel over zal graag in oranje/geel.
Lees verder “Geel door de nacht”
Jules, je hangt voor de buis. Onrustig. Moe. Verdrietig. Een vreemde angst draait om je heen.
Robin, je bent de geest van de partner van Jules. Je kunt het huis niet verlaten en wacht tot je bevrijd wordt. Tot Jules je loslaat.
In de kamer hiernaast begint jullie dochtertje weer te huilen.
Jullie zijn gestationeerd op de Belgische Koning Boudewijnbasis op de Zuidpool.
Jules, jouw specialisatie is aardmagnetisme en Robin, jij bent een expert in de stratosfeer en de ozonlaag. Jullie zijn sinds september werkzaam op de basis en nu in maart loopt de “zomer” ten einde en wordt het steeds moeilijker om buiten te zijn.
Vandaag hebben jullie een vrije dag en hebben besloten samen een laatste tocht naar de pinguïn-kolonie te maken, 2 kilometer verderop. Op de terugweg, als het alweer donker wordt, is Jules gestruikeld en kan niet meer lopen. Dat is beroerd, want jij bent de enige van de twee die de slee goed weet te sturen. Robin, jij probeert met je walkietalkie de basis te bereiken, maar de accu heeft nog maar 1 streepje.
Jullie zijn bij de wake van jullie vader. De kist staat in de kamer. Deksel open. Straks komt de rest van de familie die jullie al een tijd niet hebben gezien. Eigenlijk hebben jullie wel zin in een familie-reünie. Jullie zijn al een tijdje aan de wijn
Jules is kunstenaar en heeft het niet breed. Is sentimenteel en wil in het ouderlijk huis gaan wonen, maar kan zich dat eigenlijk niet veroorloven.
Robin daarentegen werkt op de Zuidas en denkt dat er wel een goede prijs is te behalen voor het huis
