Theatergezelschap gespecialiseerd in lange impro, cursussen en voorstellingen in Deventer.
Jules, je hangt voor de buis. Onrustig. Moe. Verdrietig. Een vreemde angst draait om je heen.
Robin, je bent de geest van de partner van Jules. Je kunt het huis niet verlaten en wacht tot je bevrijd wordt. Tot Jules je loslaat.
In de kamer hiernaast begint jullie dochtertje weer te huilen.
Dit verhaal vol geheimen, misdaad en bedrog speelden we tijdens een training op 6 februari 2025.
Over de IJssel, aan de verkeerde kant, ligt in de bocht van de Wilpsedijk het prachtige landgoed ‘t Schol. Sinds 1993 is het ingericht als appartementen voor welgestelde senioren, met een professionele staf voor de verzorging. In het grote huis wonen 10 mensen in hun ruime 1-persoons vertrekken.
De sfeer is meestal geweldig onder de bewoners. Gelukkig is iedereen nog heel actief en gezond. Er worden veel interessante uitstapjes georganiseerd.
Vanavond maken wij nader kennis met 2 bewoners: Regina en Pietje en met de verpleegkundige Jeroen en Agnes de directrice.
Shit – Bo Burnham
Jules en Robin, jullie hebben elkaar vorige week ontmoet in Islamabad, in het noorden van Pakistan. Beiden doen jullie een backpacking tour door India en Pakistan en het plan is om morgen te beginnen aan het hoogtepunt waar jullie allebei naar uitgekeken hebben: met een vliegtuigje de Himalaya in om daar 2 weken te trekken.
Het klikt geweldig tussen jullie.
De plannen dreigen nu alleen in het water te lopen want Robin is aan de racekak en kan alleen op de wc te zitten.
Jules, jij zit in tweestrijd want alles voor de komende 2 weken is geboekt. Je geld is daarna op en je moet dan naar huis. Ga je alleen of laat je Robin niet in de steek?
Het jaar is 1894.
De industrialisatie is in volle gang. In de hele wereld worden de meest bizarre uitvindingen gedaan die de hele maatschappij op z’n kop zetten. Schrijvers als Jules Verne vertonen nog meer fantasie en schrijven over reizen naar de maan, onderzeeboten, alles is mogelijk
Lees verder “Tijdreizigers”
Jullie zijn gestationeerd op de Belgische Koning Boudewijnbasis op de Zuidpool.
Jules, jouw specialisatie is aardmagnetisme en Robin, jij bent een expert in de stratosfeer en de ozonlaag. Jullie zijn sinds september werkzaam op de basis en nu in maart loopt de “zomer” ten einde en wordt het steeds moeilijker om buiten te zijn.
Vandaag hebben jullie een vrije dag en hebben besloten samen een laatste tocht naar de pinguïn-kolonie te maken, 2 kilometer verderop. Op de terugweg, als het alweer donker wordt, is Jules gestruikeld en kan niet meer lopen. Dat is beroerd, want jij bent de enige van de twee die de slee goed weet te sturen. Robin, jij probeert met je walkietalkie de basis te bereiken, maar de accu heeft nog maar 1 streepje.
Het was 2.05 toen de eerste explosie op nummer 5 door de nacht knalde. Dit was duidelijk geen vuurwerk. De tweede explosie op nummer 7 volgde een minuut daarna. Zo snel als jullie konden haastten jullie je richting de straat, elk uit je eigen huis. Buiten zagen jullie de vlammen uit de huizen van jullie buren, nummer 5 en 7 al uit de ramen opstijgen.
Eigenlijk zijn jullie verliefd op elkaar, maar tot nu toe hebben jullie dit geen van beiden laten blijken.
Robin, jij bent afdelingshoofd en je staat op het punt Jules te ontslaan, omdat je vermoedt dat er een onhoudbare situatie gaat ontstaan. Je hebt er wel heel veel moeite mee, maar het kan niet anders
Jules, jij weet dat Robin richting het hogere management een iets te rooskleurig beeld heeft geschept van de winstcijfers van de afdeling. Dat weet je, omdat jullie dat samen bekokstoofd hebben.
Jullie staan bij de printer. Er zit een blaadje vast.
Daar zitten jullie dan, in een stacaravan op een lege camping in Zwitserland. Tussen jullie in de doos met juwelen van onschatbare waarde die uit het Louvre zijn gestolen. Jullie hadden het idee al 2 jaar, maar eigenlijk kon je nooit denken aan de tijd ná de roof. Maar nu is het dan zover en het is gewoon gelukt. Voldoening en ongeloof vechten om aandacht
Michel[le], Jules en Robin, jullie kennen elkaar van Les Beaux-Arts de Paris, waar jullie samen gestudeerd hebben, maar nu, 10 jaar later, is de lol er wel vanaf in het dure Parijs dat je geen droog brood kunt verdienen als je je niet wilt conformeren aan de eis om tastbare, mooie objecten te maken. Geen hond zit te wachten op performance art, want daar kan de kunsthandel niets mee. Het grapje “we zouden een overval moeten plegen” 2 jaar geleden bleef bij jullie alle drie sudderen en leek bij elk koffieuurtje aan de Rue Du Pont Aux Choux steeds concreter te worden.
Michel[le], het was jouw idee. Jij bent altijd degene die de meest wilde ideeën hebt. Soms worden ze uitgevoerd, maar meestal helemaal niet. Maar nu zit je hier dan toch met al die juwelen.
Jules, jij bent vaak erg sceptisch, eigenlijk de tegenpool van Michel[le]. Daar waar zij elk idee altijd meteen enthousiast omarmt, moet jij het vaak nog even aankijken. Jij bent altijd maar meegegaan met het grapje. Voor jou was het nooit meer dan een spannende fantasie. Maar nu zit je hier dan toch met al die juwelen.
Robin, jij bent praktisch ingesteld en handig, waarschijnlijk omdat jij als enige wél kunstobjecten maakt en daar komt nog heel wat bij kijken. Jij was daarom de afgelopen tijd van onschatbare waarde om de roof tot een succes te maken. En nu zit je hier dan ook met al die juwelen.
Het is 3 uur ‘s nachts als je beneden gestommel hoort. Snel zoek je naar iets wat op een wapen lijkt en even later duw je met de stofzuigerslang in de aanslag voorzichtig de keukendeur open. De tafel ligt al vol met spullen en op dat moment komt een hoodie door de huiskamerdeur naar binnen en blijft verbijsterd staan. 10 seconden kijken jullie elkaar verbijsterd aan. Robin!!? Jules?!?
Jules, jij bent een geliefde skileraar. Al jaren straal je op de piste, je leerlingen adoreren je en dat gaat ook regelmatig door tot in de late uurtjes met één van je leerlingen
Robin, vorig jaar liet jij je ook meevoeren door de charmes van Jules en je bent dit jaar terug met hoge verwachtingen en hebt er voor gezorgd dat je ook dit jaar weer in de klas van Jules zit, maar die lijkt zich jou bijna niet te herinneren.
Het is midden in de week als Jules na de après-ski uitglijdt op de besneeuwde trap en de enkel zwaar verstuikt. De hele klas heeft geholpen om Jules naar zijn/haar kamer te dragen en iedereen is vertrokken. Alleen Robin blijft nog wat langer om voor Jules te zorgen