Theatergezelschap gespecialiseerd in lange impro, cursussen en voorstellingen in Deventer.
Het is eind november. De lucht boven de Veluwe is grijs, de grond zompig van de regen. Camping De Zwaluw ligt er verlaten bij: schommelstoelen kraken in de wind, een losgeslagen luifel klappert aan een leegstaand chalet. Het seizoen is voorbij, maar ook de laatste hoop lijkt langzaam te vervagen.
Jules, Robin, jullie kennen elkaar via motormaatje.nl en zijn onderweg naar Spanje. Het regent nu al twee dagen en daarom wil Jules liefst zo snel mogelijk via de péages en ‘s nachts in een hotelletje. Robin protesteert omdat dat veel te duur gaat worden. De afspraak was om de Routes Nationale te nemen en te kamperen.
Jullie hebben net de tent opgezet. De douches blijken koud
Jullie zijn op de werf aan het schuren aan jullie kajuitbootje waarmee je al 20 jaar over de Friese wateren hebt gevaren, heel veel met de kinderen, nu weer met z’n tweetjes. Jullie zien dat door het vele schuren het hout erg dun is geworden.
Jules: jou komt het varen je zo langzamerhand de neus uit. Je wilt met de trein naar Budapest, Kroatië, maakt niet uit. Desnoods alleen of met je zoon
Robin: jij hebt al een aanbetaling gedaan voor een nieuwe boot, alleen weet Jules dat nog niet
Life is music and music is life. Het motto van jullie vader. Jullie opvoeding was doordrenkt met muziek. Jullie hadden talent en muziek werd jullie daarnaast met de paplepel ingegoten. Het duurde niet lang voor jullie opgepikt werden door het grote publiek. Al snel hadden jullie een platencontract en maakten jullie hit na hit. Jullie toerden door heel Europa en op een gegeven moment kwam zelfs een wereldtour in beeld. Zo ver is het echter nooit gekomen.
Lees verder “De muzikale 3”
Jill – Mater Familias, 52 (Rianne)
Wesley – Boekhouder, 55 (Christian)
Tiffany – Hitwoman, 38 (Amanda)
Sharona – Hacker, 32 (Esther)
Jullie zijn leden van een misdaadorganisatie.
Jill staat aan het hoofd, zij is de Mater Familias. Altijd de touwtjes in handen gehad, het brein achter de organisatie, kent alle kneepjes van de cocaïne handel. Contacten over de hele wereld, vanuit de kapitale villa ‘Nooitgedagt’ in Loon op Zand, vlakbij de Efteling.
Lees verder “Ruigrijk”
Het is 3 uur ‘s nachts als je beneden gestommel hoort. Snel zoek je naar iets wat op een wapen lijkt en even later duw je met de stofzuigerslang in de aanslag voorzichtig de keukendeur open. De tafel ligt al vol met spullen en op dat moment komt een hoodie door de huiskamerdeur naar binnen en blijft verbijsterd staan. 10 seconden kijken jullie elkaar verbijsterd aan. Robin!!? Jules?!?
Jules, jij bent een geliefde skileraar. Al jaren straal je op de piste, je leerlingen adoreren je en dat gaat ook regelmatig door tot in de late uurtjes met één van je leerlingen
Robin, vorig jaar liet jij je ook meevoeren door de charmes van Jules en je bent dit jaar terug met hoge verwachtingen en hebt er voor gezorgd dat je ook dit jaar weer in de klas van Jules zit, maar die lijkt zich jou bijna niet te herinneren.
Het is midden in de week als Jules na de après-ski uitglijdt op de besneeuwde trap en de enkel zwaar verstuikt. De hele klas heeft geholpen om Jules naar zijn/haar kamer te dragen en iedereen is vertrokken. Alleen Robin blijft nog wat langer om voor Jules te zorgen
Jullie zijn de Kerstman en Robin, een elf.
Robin, jij bent een jonge, bevlogen elf die met lede ogen aanziet hoe de Noordpool steeds kleiner wordt door de opwarming.
Kerstman, jij bent een oude witte man die denkt ‘na ons de zondvloed’ en de speelgoedfabriek gewoon nog ouderwets met een dieselaggregaat aanstuurt, want hoe kom je anders aan voldoende stroom?
Vandaag zien jullie hoe er een grote scheur in het ijs steeds dichterbij de fabriek komt
Het was 2.05 toen de eerste explosie op nummer 5 door de nacht knalde. Dit was duidelijk geen vuurwerk. De tweede explosie op nummer 7 volgde een minuut daarna. Zo snel als jullie konden haastten jullie je richting de straat, elk uit je eigen huis. Buiten zagen jullie de vlammen uit de huizen van jullie buren, nummer 5 en 7 al uit de ramen opstijgen.
Happy Birthday – Stevie Wonder
Mier had taart gebakken. Voor Eekhoorn, want die was jarig. Maar de taart had zo lekker geroken, dat Mier nu vastzat. Muurvast. Ze kon niet meer naar voren of naar achteren. Had ze maar niet zoveel gegeten. Verdrietig dacht ze dat Eekhoorn haar nu nooit meer zou willen zien omdat ze niet op zijn verjaardag kwam.
Eekhoorn was uitgelaten. Eindelijk zou hij met Mier samen op het bankje alleen in de zon zitten. Olifant was ook nog even langskomen voor zijn verjaardag, maar hij had hem weggestuurd. Hij wilde Mier iets belangrijks vragen. Iets fijns. Maar waar bleef ze nou toch?