Theatergezelschap gespecialiseerd in lange impro, cursussen en voorstellingen in Deventer.
Jullie zijn op de werf aan het schuren aan jullie kajuitbootje waarmee je al 20 jaar over de Friese wateren hebt gevaren, heel veel met de kinderen, nu weer met z’n tweetjes. Jullie zien dat door het vele schuren het hout erg dun is geworden.
Jules: jou komt het varen je zo langzamerhand de neus uit. Je wilt met de trein naar Budapest, Kroatië, maakt niet uit. Desnoods alleen of met je zoon
Robin: jij hebt al een aanbetaling gedaan voor een nieuwe boot, alleen weet Jules dat nog niet
Jules, Robin, jullie kennen elkaar via motormaatje.nl en zijn onderweg naar Spanje. Het regent nu al twee dagen en daarom wil Jules liefst zo snel mogelijk via de péages en ‘s nachts in een hotelletje. Robin protesteert omdat dat veel te duur gaat worden. De afspraak was om de Routes Nationale te nemen en te kamperen.
Jullie hebben net de tent opgezet. De douches blijken koud
Het zwart van de grillige takken steekt rauw af tegen het nachtelijke blauw. De maan staat in het eerste kwartier en wordt geplaagd door een voorbij schuivende wolk. Hier en daar is er nog een oranje of rode streep zonlicht te zien. Al snel zal de dag verleden zijn en de nacht het heden. De Poolster schijnt al fel. De eerste lantarenpalen flitsen aan, eerst nog met blauwig licht dat snel over zal graag in oranje/geel.
Lees verder “Geel door de nacht”
Het kind slaapt nét. Eindelijk. Elk geluidje kan ‘m weer wakker maken. Hij sliep zo moeilijk omdat-ie haarfijn aanvoelt dat jullie al de hele avond kwaad zijn op elkaar en geen woord met elkaar gewisseld hebben. Naar hem poeslief, maar tegen elkaar: niets. Geen woord. Het verlangen is er wel, maar jullie zijn allebei te koppig om als eerste te beginnen. En dat blijft zo. De hele avond.
Wat vanavond wél moet gebeuren is dat de huiskamer nou eindelijk eens ingericht wordt na de verhuizing vorige week, want morgen komen de ouders op visite. Gelukkig is de drank al wel uitgepakt. Uiteraard.
Happy Birthday – Stevie Wonder
Mier had taart gebakken. Voor Eekhoorn, want die was jarig. Maar de taart had zo lekker geroken, dat Mier nu vastzat. Muurvast. Ze kon niet meer naar voren of naar achteren. Had ze maar niet zoveel gegeten. Verdrietig dacht ze dat Eekhoorn haar nu nooit meer zou willen zien omdat ze niet op zijn verjaardag kwam.
Eekhoorn was uitgelaten. Eindelijk zou hij met Mier samen op het bankje alleen in de zon zitten. Olifant was ook nog even langskomen voor zijn verjaardag, maar hij had hem weggestuurd. Hij wilde Mier iets belangrijks vragen. Iets fijns. Maar waar bleef ze nou toch?
Het was 2.05 toen de eerste explosie op nummer 5 door de nacht knalde. Dit was duidelijk geen vuurwerk. De tweede explosie op nummer 7 volgde een minuut daarna. Zo snel als jullie konden haastten jullie je richting de straat, elk uit je eigen huis. Buiten zagen jullie de vlammen uit de huizen van jullie buren, nummer 5 en 7 al uit de ramen opstijgen.
Het is 3 uur ‘s nachts als je beneden gestommel hoort. Snel zoek je naar iets wat op een wapen lijkt en even later duw je met de stofzuigerslang in de aanslag voorzichtig de keukendeur open. De tafel ligt al vol met spullen en op dat moment komt een hoodie door de huiskamerdeur naar binnen en blijft verbijsterd staan. 10 seconden kijken jullie elkaar verbijsterd aan. Robin!!? Jules?!?
Jullie zijn de Kerstman en Robin, een elf.
Robin, jij bent een jonge, bevlogen elf die met lede ogen aanziet hoe de Noordpool steeds kleiner wordt door de opwarming.
Kerstman, jij bent een oude witte man die denkt ‘na ons de zondvloed’ en de speelgoedfabriek gewoon nog ouderwets met een dieselaggregaat aanstuurt, want hoe kom je anders aan voldoende stroom?
Vandaag zien jullie hoe er een grote scheur in het ijs steeds dichterbij de fabriek komt
Het is koningsdag en Jules, jij hebt al de hele dag rondgelopen, lekker gegeten en gedronken totdat Robin op een veel te volle gracht met een auto over jouw voet heen reed. Jullie zitten bij de eerste hulp te wachten tot je eindelijk geholpen wordt
Dit verhaal vol geheimen, misdaad en bedrog speelden we tijdens een training op 6 februari 2025.
Over de IJssel, aan de verkeerde kant, ligt in de bocht van de Wilpsedijk het prachtige landgoed ‘t Schol. Sinds 1993 is het ingericht als appartementen voor welgestelde senioren, met een professionele staf voor de verzorging. In het grote huis wonen 10 mensen in hun ruime 1-persoons vertrekken.
De sfeer is meestal geweldig onder de bewoners. Gelukkig is iedereen nog heel actief en gezond. Er worden veel interessante uitstapjes georganiseerd.
Vanavond maken wij nader kennis met 2 bewoners: Regina en Pietje en met de verpleegkundige Jeroen en Agnes de directrice.