auteur: Arjen

Eigenlijk zijn jullie verliefd op elkaar, maar tot nu toe hebben jullie dit geen van beiden laten blijken.

Robin, jij bent afdelingshoofd en je staat op het punt Jules te ontslaan, omdat je vermoedt dat er een onhoudbare situatie gaat ontstaan. Je hebt er wel heel veel moeite mee, maar het kan niet anders

Jules, jij weet dat Robin richting het hogere management een iets te rooskleurig beeld heeft geschept van de winstcijfers van de afdeling. Dat weet je, omdat jullie dat samen bekokstoofd hebben.

Jullie staan bij de printer. Er zit een blaadje vast.

Het kind slaapt nét. Eindelijk. Elk geluidje kan ‘m weer wakker maken. Hij sliep zo moeilijk omdat-ie haarfijn aanvoelt dat jullie al de hele avond kwaad zijn op elkaar en geen woord met elkaar gewisseld hebben. Naar hem poeslief, maar tegen elkaar: niets. Geen woord. Het verlangen is er wel, maar jullie zijn allebei te koppig om als eerste te beginnen. En dat blijft zo. De hele avond.

Wat vanavond wél moet gebeuren is dat de huiskamer nou eindelijk eens ingericht wordt na de verhuizing vorige week, want morgen komen de ouders op visite. Gelukkig is de drank al wel uitgepakt. Uiteraard.

Het is koningsdag en Jules, jij hebt al de hele dag rondgelopen, lekker gegeten en gedronken totdat Robin op een veel te volle gracht met een auto over jouw voet heen reed. Jullie zitten bij de eerste hulp te wachten tot je eindelijk geholpen wordt

Jullie zijn bij de wake van jullie vader. De kist staat in de kamer. Deksel open. Straks komt de rest van de familie die jullie al een tijd niet hebben gezien. Eigenlijk hebben jullie wel zin in een familie-reünie. Jullie zijn al een tijdje aan de wijn

Jules is kunstenaar en heeft het niet breed. Is sentimenteel en wil in het ouderlijk huis gaan wonen, maar kan zich dat eigenlijk niet veroorloven.

Robin daarentegen werkt op de Zuidas en denkt dat er wel een goede prijs is te behalen voor het huis

Jules en Robin, jullie zitten allebei op een bankje bij de zandbak te kijken naar jullie kinderen.
Jullie raken aan de praat en kennen elkaar ergens van vroeger, maar komen er maar niet achter waar jullie elkaar van kennen. De roeivereniging? De jeugdsoos van de kerk?

Robin, jou begint zo langzamerhand iets te dagen en je herinnert je weer dat je vroeger een enorme hekel had aan Jules, al lijkt dat nu toch wel echt een leuk iemand te zijn.

Jullie kinderen beginnen inmiddels steeds meer met zand naar elkaar te gooien.

Jules, je hangt voor de buis. Onrustig. Moe. Verdrietig. Een vreemde angst draait om je heen.

Robin, je bent de geest van de partner van Jules. Je kunt het huis niet verlaten en wacht tot je bevrijd wordt. Tot Jules je loslaat.

In de kamer hiernaast begint jullie dochtertje weer te huilen.