Het jaar is 2044. De kolonisatie van Mars begint op gang te komen. Er leven inmiddels bijna honderd mensen op Mars. Voor alle basisbehoeften is inmiddels een oplossing gevonden. Het recyclen van water is bijna perfect, er zijn grotten gevonden die prima te bewonen zijn en ook de voedselvoorziening is toereikend, mits de maandelijkse leveranties goed verlopen.
Echter, het blijkt dat leven met alleen basisbehoeften vervuld niet genoeg is. Alleen maar werk en geen plezier is op den duur absoluut niet houdbaar en vorig jaar is besloten dat kunst en cultuur onmisbaar zijn en daarom zijn jullie uitverkozen voor een expeditie naar Mars.
Lees verder “Kolonisten”
Het is 3 uur ‘s nachts als je beneden gestommel hoort. Snel zoek je naar iets wat op een wapen lijkt en even later duw je met de stofzuigerslang in de aanslag voorzichtig de keukendeur open. De tafel ligt al vol met spullen en op dat moment komt een hoodie door de huiskamerdeur naar binnen en blijft verbijsterd staan. 10 seconden kijken jullie elkaar verbijsterd aan. Robin!!? Jules?!?
Bob/Bobby, Sam en Robin, jullie werken alle drie bij de recherche en werken al enige tijd samen als team. Bob als hoofd recherche en Sam en Robin allebei met een specialisme. Sam is gespecialiseerd in digitale recherche en weet als geen ander hoe die ‘verborgen’ informatie boven water weet te krijgen. Robins specialisme is financiële recherche en kan elke onrechtmatig verkregen bezitting op sporen.
Lees verder “The Squad”
A, jij bent de wolf. Je hebt het huisje van de zeven geitjes binnen weten te dringen met meel op je poten en ingeslikte zeep. You know the drill. De afgelopen 20 minuten ben je bezig geweest om 3 geitjes te verorberen.
B. Jij bent het vierde geitje dat op het menu staat. Je zit vastgebonden aan de verwarming, maar hebt al het grootste deel van het touw weten door te slijten.
Wolf, eigenlijk zit je al helemaal vol terwijl je op weer zo’n mekker afloopt. Wat is dit toch een zwaar leven.
Het is koningsdag en Jules, jij hebt al de hele dag rondgelopen, lekker gegeten en gedronken totdat Robin op een veel te volle gracht met een auto over jouw voet heen reed. Jullie zitten bij de eerste hulp te wachten tot je eindelijk geholpen wordt
Het jaar is 1894.
De industrialisatie is in volle gang. In de hele wereld worden de meest bizarre uitvindingen gedaan die de hele maatschappij op z’n kop zetten. Schrijvers als Jules Verne vertonen nog meer fantasie en schrijven over reizen naar de maan, onderzeeboten, alles is mogelijk
Lees verder “Tijdreizigers”
Jullie zijn de Kerstman en Robin, een elf.
Robin, jij bent een jonge, bevlogen elf die met lede ogen aanziet hoe de Noordpool steeds kleiner wordt door de opwarming.
Kerstman, jij bent een oude witte man die denkt ‘na ons de zondvloed’ en de speelgoedfabriek gewoon nog ouderwets met een dieselaggregaat aanstuurt, want hoe kom je anders aan voldoende stroom?
Vandaag zien jullie hoe er een grote scheur in het ijs steeds dichterbij de fabriek komt
Het was 2.05 toen de eerste explosie op nummer 5 door de nacht knalde. Dit was duidelijk geen vuurwerk. De tweede explosie op nummer 7 volgde een minuut daarna. Zo snel als jullie konden haastten jullie je richting de straat, elk uit je eigen huis. Buiten zagen jullie de vlammen uit de huizen van jullie buren, nummer 5 en 7 al uit de ramen opstijgen.
Lees verder “Buren”
Jullie zijn gestationeerd op de Belgische Koning Boudewijnbasis op de Zuidpool.
Jules, jouw specialisatie is aardmagnetisme en Robin, jij bent een expert in de stratosfeer en de ozonlaag. Jullie zijn sinds september werkzaam op de basis en nu in maart loopt de “zomer” ten einde en wordt het steeds moeilijker om buiten te zijn.
Vandaag hebben jullie een vrije dag en hebben besloten samen een laatste tocht naar de pinguïn-kolonie te maken, 2 kilometer verderop. Op de terugweg, als het alweer donker wordt, is Jules gestruikeld en kan niet meer lopen. Dat is beroerd, want jij bent de enige van de twee die de slee goed weet te sturen. Robin, jij probeert met je walkietalkie de basis te bereiken, maar de accu heeft nog maar 1 streepje.
Jullie zijn op de werf aan het schuren aan jullie kajuitbootje waarmee je al 20 jaar over de Friese wateren hebt gevaren, heel veel met de kinderen, nu weer met z’n tweetjes. Jullie zien dat door het vele schuren het hout erg dun is geworden.
Jules: jou komt het varen je zo langzamerhand de neus uit. Je wilt met de trein naar Budapest, Kroatië, maakt niet uit. Desnoods alleen of met je zoon
Robin: jij hebt al een aanbetaling gedaan voor een nieuwe boot, alleen weet Jules dat nog niet
