auteur: externe auteur

Dochter: jij bent zoals elke dinsdag avond bij jouw vriendje geweest om samen op zijn kleine zusje te passen, alleen gebeurde er iets erg onverwachts. Er werd namelijk ingebroken en ze hebben jouw vriendje neergeschoten, recht voor jouw ogen. Je kon zijn zusje nog net op tijd halen en stiekem ontsnappen. Inmiddels is het 1 week later, jouw moeder is al die tijd op vakantie geweest en je hebt er alles aan gedaan om haar te bereiken, tevergeefs.

Moeder: jij bent lekker een weekje op vakantie geweest en je hebt alles van thuis achter je gelaten, zo ook jouw dochter. Geen idee van wat er zich thuis allemaal afspeelde heb je nooit op de berichten, emails, telefoontjes, brieven en al het andere gereageerd. Nu kom je thuis en wil jouw dochter niet eens hallo tegen je zeggen, tijdens het eten vraag je wat er aan de hand is.

Dochter: je bent bij je vriendje geweest eten en hij heeft aangeboden je naar huis te brengen. Dan gebeurt er iets vreselijks, jullie worden aangereden. Het enige wat je je kan herinneren is geschreeuw, pijn en je vriendje die je naam roept. Ondertussen is het alweer 3 weken verder, een hele lange tijd heb je in coma gelegen en je bent nu eindelijk zover in je revalidatie dat je weer goed kan praten en denken.

Moeder: jij bent natuurlijk heel erg geschrokken door wat er met jouw dochter is gebeurt. Je moet haar alleen iets heel vervelends vertellen, namelijk dat haar vriendje het auto-ongeluk niet heeft overleeft. Ook is het zo dat ze met opzet zijn aangereden en de dader nog steeds niet is gevonden.