Twee buren stellen: Marlies en Dennis en Evelien en Michel. Evelien en Marlies kennen elkaar vanaf de Universiteit, waar zij beide rechten hebben gedaan.
Ze wonen sinds anderhalf jaar bij elkaar in de straat, in een nieuwbouwwijk in Houten. Afgelopen zomer tennisten de koppels samen en om de week op vrijdagavond eten ze samen en luiden met een borrel het weekend in. In het begin was dat elke week maar Dennis en Marlies konden dit niet waarmaken. Deze week wordt er gegeten bij Evelien en Michel. Evelien is net thuis van een driedaagse bijscholing in Amsterdam, dus Michel heeft gekookt.
Lees verder “Gezelligheid!!”
Onlangs is jullie vader, de 24e Hertog van Rectum, overleden. Hij stond bekend als een schelm en een avonturier, die vooral zijn eigen gang ging, en leefde van het familiefortuin op het statige familielandgoed. Jullie – Alex, Bo en Chris – zijn hier opgegroeid, maar in de loop der jaren uit elkaar gegroeid, tot spijt van jullie vader.
Om jullie na zijn dood weer samen te brengen, heeft hij jullie alle drie deel van een schatkaart gegeven waarmee jullie samen zijn testament kunnen vinden, ergens op het oude landgoed. Om deze reden zijn jullie nu samen in het landhuis.
Lees verder “Schat van een vader”
Het zijn steeds hardere tijden voor de gedrukte media. Er komen regelmatig nieuwe glossybladen bij die het niet langer dan twee/drie jaar volhouden. In de serieuzere, opiniërende media is het nog moeilijker om onderscheidend te blijven, bij-de-tijd en niet ingehaald te worden door allerlei online initiatieven. Het ene na het andere blad valt om. Online fora lijken de strijd te gaan winnen.
Lees verder “Van de redactie”
[Persoon 1], een paar jaar geleden heb jij het al voorzien: als veehouder had je weinig toekomst. De stikstofdiscussie doet jullie hardwerkende veehouders echt een keer de das om. En ook vanwege het morele aspect had je het lastig: op steeds meer verjaardagsfeestjes kreeg je kritische vragen over je intensieve veehouderij.
Lees verder “Bosbessenboer”
Door de vergrote toestroom van vluchtelingen uit de Oekraïne wordt een asielzoekerscentrum in een voormalig kantoorpand in Leiden gevestigd. Niet alleen Oekraïners, maar asielzoekers uit allerlei windstreken worden er gehuisvest. Het gebouw had in de jaren 80 voor hip door kunnen gaan, maar valt inmiddels vooral op door de gelijkenis met Oostblok architectuur. In het nieuw geopende asielzoekerscentrum wordt als dagactiviteit voor de nieuwelingen een kookcursus gegeven.
Lees verder “Oost West Thuis Best”
Zoals het een oud en statig landhuis betaamt, doen er veel spookverhalen de ronde over het landhuis van de Hertogen van Rectum. De bekendste van deze verhalen gaat over het “Meisje in het Trappenhuis.” Velen claimen haar gezien te hebben – bovenaan de grote trap bij de entree van het landhuis verschijnt soms een jong meisje, gekleed in een blauwe jurk. Geruisloos zweeft zij naar beneden, de hoek om en verdwijnt dan. Niemand weet precies wie het is – Margaretha, de dochter van de 13e Hertog, of is het toch Rietje, een dienstmeisje uit de 19e eeuw?
Lees verder “Spokenjacht”
Life is music and music is life. Het motto van jullie vader. Jullie opvoeding was doordrenkt met muziek. Jullie hadden talent en muziek werd jullie daarnaast met de paplepel ingegoten. Het duurde niet lang voor jullie opgepikt werden door het grote publiek. Al snel hadden jullie een platencontract en maakten jullie hit na hit. Jullie toerden door heel Europa en op een gegeven moment kwam zelfs een wereldtour in beeld. Zo ver is het echter nooit gekomen.
Lees verder “De muzikale 3”
Het verhaal gaat over een vriendengroep van vier. Ze kennen elkaar nu minstens 15 jaar sinds de middelbare schooltijd. Jullie waren grensverleggend en echte feestbeesten, waarbij vaak een alcoholisch drankje en soms zelfs een snuifje hoorde. Jullie thuissituatie is altijd goed geweest, maar is dat ook zo? De focus in jullie gesprekken lag altijd op lol trappen met elkaar en nooit op een ‘serieus gesprek’. Kennen jullie elkaar hierdoor wel ‘echt’ goed?
Lees verder “Lost in the jungle”
Je rijdt op herfstachtige dag over de landweg, de wind blaast de rood bruine blaadjes op het raam van je auto, her en der rijd je door de modder. Vroeger reden jullie hier met een rotgang over deze wegen, honderd was geen uitzondering. Nu rijd je langzaam ook al zou je harder willen het gaat niet, je zit namelijk al een tijdje achter een tractor. Na wat een eeuwigheid lijkt slaat die rechtsaf en zie je de kerk van Rietmolen opdoemen. Jij slaat rechtsaf richting het ouderlijk huis van Ziggy.
Eens per maand komt de bende van Rietmolen nog bij elkaar. Ten minste degene die kunnen. Jullie zijn een bende omdat het altijd een zooitje was als jullie in de keet van Ziggy bij elkaar kwamen. Elk weekend was zuipen, lallen en af en toe een blow. Nu zijn jullie volwassen, maar het is traditie geworden om samen te komen om te drinken, te kaarten en te kletsen. Steeds vaker herhalen jullie verhalen uit jullie jonge jaren. Maar wat weten jullie eigenlijk over elkaars leven nu?
Lees verder “De bende van Rietmolen”
Julia is de dochter van een Italiaans vader en Nederlandse moeder. Toen haar ouders vijf jaar geleden overleden, erfde Julia de zieltogende pizzeria van haar vader. Het menu bestond destijds uit de bekende nietszeggende mix van pizza’s en pasta’s, waarbij als toetje steevast een bord slechte tiramisu werd gepromoot. Op een enkele trouwe stamgast uit de buurt na, kwamen er eigenlijk nauwelijks nog gasten. De pizzeria was een voorbeeld van vergane glorie, maar lag wel op een prachtige locatie in de stad. Bovendien voorzag Julia in het hogere segment van de markt veel interesse voor Italiaanse Haute Cuisine. Ze besloot daarom het roer drastisch om te gooien.
Lees verder “Hoe heet is de soep?”
