Theatergezelschap gespecialiseerd in lange impro, cursussen en voorstellingen in Deventer.
Jullie werken allemaal in een kleine supermarkt. Het team bestaat uit een paar vaste mensen (jullie) en vooral uit veel parttimers (scholieren). Zo nu en dan hebben jullie “stagiaires”, dit zijn jongeren met mentale problemen zoals autisme.
Lees verder “A HA!”
Het buurthuis ligt midden in deze volkswijk. Mensen zitten voor hun huizen op kratjes bier. Het grof vuil wordt doorzocht door manke Henk. Ze zeggen dat hij in het leger heeft gezeten. Maar niemand weet het zeker. De huizen zijn verouderd omdat de woningbouw nooit geld heeft om het op te knappen.
Het was 2.05 toen de eerste explosie op nummer 5 door de nacht knalde. Dit was duidelijk geen vuurwerk. De tweede explosie op nummer 7 volgde een minuut daarna. Zo snel als jullie konden haastten jullie je richting de straat, elk uit je eigen huis. Buiten zagen jullie de vlammen uit de huizen van jullie buren, nummer 5 en 7 al uit de ramen opstijgen.
Life is music and music is life. Het motto van jullie vader. Jullie opvoeding was doordrenkt met muziek. Jullie hadden talent en muziek werd jullie daarnaast met de paplepel ingegoten. Het duurde niet lang voor jullie opgepikt werden door het grote publiek. Al snel hadden jullie een platencontract en maakten jullie hit na hit. Jullie toerden door heel Europa en op een gegeven moment kwam zelfs een wereldtour in beeld. Zo ver is het echter nooit gekomen.
Lees verder “De muzikale 3”
Zoals het een oud en statig landhuis betaamt, doen er veel spookverhalen de ronde over het landhuis van de Hertogen van Rectum. De bekendste van deze verhalen gaat over het “Meisje in het Trappenhuis.” Velen claimen haar gezien te hebben – bovenaan de grote trap bij de entree van het landhuis verschijnt soms een jong meisje, gekleed in een blauwe jurk. Geruisloos zweeft zij naar beneden, de hoek om en verdwijnt dan. Niemand weet precies wie het is – Margaretha, de dochter van de 13e Hertog, of is het toch Rietje, een dienstmeisje uit de 19e eeuw?
Lees verder “Spokenjacht”
Jullie wonen op een afgelegen plek in de jungle van Belize, Midden Amerika. De dichtstbijzijnde supermarkt is vier reisuren verderop. Jullie zijn hier bewust naartoe verhuisd, ver weg van de ratrace van het leven.
Lees verder “Aapjes kijken”
Het is 2050. Preppers hebben zich op van alles voorbereid maar niet op de Japanse duizendknoop, toch is het zo dat alles overwoekerd is met deze plant. Zelf roundup kan deze plant niet meer kapot maken. Gebouwen zijn er niet meer. Alles is bedekt met deze plant. De maatschappij is ontwricht, groepen mensen begonnen elkaar naar het leven te staan.
Jullie zijn dieper de Japanse duizendknoop jungle ingegaan. Hebben een hut gemaakt van de plant en eten de plant om te overleven. Jullie staan nu voor de keus hier blijven of toch op zoek gaan naar andere vriendelijke mensen.
Ilse (37) en Mark (39) wonen samen; de moeder van Mark, Marloes (60), woont bij hen in huis.
Ilse en Mark wonen sinds 8 jaar samen en sinds 3 maanden hebben ze de moeder van Mark in huis genomen omdat deze wat lichamelijk hulpbehoevend is. Geestelijk is er niets aan de hand, het is slijtage in de gewrichten van de benen. En dit is zodanig erg dat moeder moeilijk alleen kan lopen. De verzorging van moeder vraagt de nodige energie; vooral de afgelopen twee weken liepen de spanningen wat op. Vooral bij het nachtelijk wc bezoek is er ondersteuning nodig.
Lees verder “Familieleed”
Bob/Bobby, Sam en Robin, jullie werken alle drie bij de recherche en werken al enige tijd samen als team. Bob als hoofd recherche en Sam en Robin allebei met een specialisme. Sam is gespecialiseerd in digitale recherche en weet als geen ander hoe die ‘verborgen’ informatie boven water weet te krijgen. Robins specialisme is financiële recherche en kan elke onrechtmatig verkregen bezitting op sporen.
Lees verder “The Squad”
Je rijdt op herfstachtige dag over de landweg, de wind blaast de rood bruine blaadjes op het raam van je auto, her en der rijd je door de modder. Vroeger reden jullie hier met een rotgang over deze wegen, honderd was geen uitzondering. Nu rijd je langzaam ook al zou je harder willen het gaat niet, je zit namelijk al een tijdje achter een tractor. Na wat een eeuwigheid lijkt slaat die rechtsaf en zie je de kerk van Rietmolen opdoemen. Jij slaat rechtsaf richting het ouderlijk huis van Ziggy.
Eens per maand komt de bende van Rietmolen nog bij elkaar. Ten minste degene die kunnen. Jullie zijn een bende omdat het altijd een zooitje was als jullie in de keet van Ziggy bij elkaar kwamen. Elk weekend was zuipen, lallen en af en toe een blow. Nu zijn jullie volwassen, maar het is traditie geworden om samen te komen om te drinken, te kaarten en te kletsen. Steeds vaker herhalen jullie verhalen uit jullie jonge jaren. Maar wat weten jullie eigenlijk over elkaars leven nu?